Μετά την προέλαση των Γερμανών στην Αθήνα, τον Απρίλιο του 1941, ο Γιώργος Πασπάτης, φοιτητής τότε στο Πανεπιστήμιο, εντάσσεται στην ελληνική Αντίσταση, με σκοπό να κατευθυνθεί στην Αλεξάνδρεια και να προσχωρήσει στις συμμαχικές δυνάμεις. Σχεδόν αμέσως συλλαμβάνεται από τους Ιταλούς, φυλακίζεται και παραμένει σε κατάσταση λιμοκτονίας για εφτά βασανιστικούς μήνες στη Σύρο, στη Ρόδο και στη Σάμο, μέχρις ότου ένας μπαρμπέρης της φυλακής και μέλος της Αντίστασης τον βοηθάει να αποδράσει στην Τουρκία. 

Μόλις φτάνει στην Αλεξάνδρεια προσχωρεί στο Βρετανικό Ναυτικό. Έχοντας ήδη εμπειρία από σκάφη και ιστιοπλοΐα, γίνεται ένας από τους καπετάνιους του Στολίσκου Ημιολιών, ενός στόλου καϊκιών εφοδιασμένων με όπλα, καμουφλάζ, πλήρωμα και ασυρματιστή. Αποστολή τους είναι να παρενοχλούν τους Γερμανούς που είχαν καταλάβει τα περισσότερα ελληνικά νησιά. Τιθασεύοντας τα επικίνδυνα νερά από την Αλεξάνδρεια ώς τις Σποράδες, πάνω σε ένα ψαροκάικο σχεδιασμένο για κοντινές αποστάσεις, παραμένοντας διαρκώς κρυμμένοι, αυτός και οι άνδρες του επιτίθενται σε γερμανικά φυλάκια και τα ανατινάζουν, συγκεντρώνουν πληροφορίες και αποφεύγουν τον κίνδυνο. Οι αποστολές κομάντο, μαζί με άλλες πράξεις αντίστασης, υποχρέωσαν τους Γερμανούς να στείλουν στρατεύματα από το ρωσικό μέτωπο στην Ελλάδα και έτσι συνετέλεσαν στην τελική νίκη των Συμμάχων. 

Εδώ παρουσιάζεται ο ρόλος που έπαιξε ο Πασπάτης, σε μια ιστορία που διηγείται με πρωτοτυπία και ευφυΐα. Μας προσφέρει μια δραματική αφήγηση που καθηλώνει, καθώς οι πρωταγωνιστές γλιτώνουν πάντα την τελευταία στιγμή. Η "Τυφλή Πορεία", γραμμένη από πολύ προσωπική σκοπιά, φέρνει στο φως ένα άγνωστο κεφάλαιο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.