Το βιβλίο τούτο δεν είναι αυτοβιογραφία. Είναι ένα πόνημα ιστοριοκαλλιτεχνικό που αναφέρεται στα βιώματα και στην πορεία μου, αλλά επίσης εξετάζει κριτικά την Ιστορία και τις εξελίξεις του τραγικού 20ού αιώνα, μέσα στα πλαίσια του οποίου πέρασα το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου, με την πολύχρονη θητεία και δράση μου στο θέατρο, στον πολιτισμό, στο συνδικαλισμό και στην πολιτική. Έζησα σε εποχές δύσκολες, σε χρόνια σκληρά, δίσεχτα, απάνθρωπα, σε χρόνια που στον κόσμο όλο, και στη χώρα μας, κυριαρχούσε κατά καιρούς το πνεύμα της βίας, της ασυδοσίας, της εκμετάλλευσης, των νικηφόρων αλλά και καταστροφικών πολέμων, των εμφύλιων συρράξεων, της φασιστικής βίας, της βάρβαρης κατοχής από το στρατό του Χίτλερ, της δικτατορίας, των βασανισμών, της πείνας των εξοριών, των εκτελέσεων, της βαρβαρότητας και άλλων δεινών. Υπήρξαν και εποχές ειρήνης, σχετικής ευημερίας και τάξης αλλά για σύντομα διαστήματα.