Σ' ένα Βιβλίο που διαβάζεται σαν το μυθιστόρημα των Βαλκανίων του εικοστού πρώτου αιώνα, ο μεγάλος Σέρβος κινηματογραφιστής αφηγείται, για πρώτη και μοναδική ίσως φορά, τη ζωή του, και στήνει ολοζώντανο μπροστά στα μάτια μας, με μια δύναμη που απηχεί και συναγωνίζεται τη δύναμη της κινηματογραφικής του ματιάς, έναν ολόκληρο κόσμο, σημαδεμένο από τον πόλεμο και την ιστορία.
"Στις απότομες πλαγιές της Γκόριτσα, όπου έμεναν οι παιδικοί μου φίλοι, τα δραματικά γεγονότα διαδέχονταν το ένα το άλλο. Άρχισε ένας πόλεμος νέου τύπου. Στο Σαράγεβό μου, στην Γκόριτσά μου που ήξερα πέτρα προς πέτρα. Στην κορυφή του λόφου οι αναστεναγμοί μου φτερουγίζουν σαν πεταλούδες της νύχτας, ενώ στα απότομα σκαλιά, όπου έκανα εξάσκηση στην ταχύτητα του κοσμοναύτη και στη βραδύτητα του ερωτευμένου, κυλούν αδιάκοπα μπάλες. Κι εγώ δεν έπαψα ποτέ να τρέχω πίσω τους..." (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)